ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္တဲ့ စာေပေလာကရဲ႕ ၾကယ္တစ္ပြင့္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာဦးတင္မိုး ေရးသားတဲ့ ေအာင္ပန္းဆြတ္ဖို႔ ငါလာတယ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကို မွ်ေ၀ခ်င္ပါတယ္။ ဆရာဦးတင္မိုးကေတာ့ (သမီးေလး "ခ်ိဳ" သို႔) ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔သမီးအတြက္ ေရးစပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာဦးတင္မိုးရဲ႕ ကေလာင္စြမ္းေၾကာင့္ ကဗ်ာေလးကို ဖတ္ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ စိတ္ဓာတ္သစ္ေတြ အားအင္သစ္ေတြ တိုးပြားလာတယ္လုိ႔ ခံစားရပါတယ္။
ေအာင္ပန္းဆြတ္ဖို႔ ငါလာတယ္
ေတာင္တလံုးၿပီး တလံုး
အေမွာင္ ဖံုးၿပီး ရင္း ဖံုး
အၿပံဳးမပ်က္ ေက်ာ္လို႔တက္
မနက္လင္းရင္ စခန္းေရာက္မွ ေသခ်ာတယ္။
လူသားရဲ႕ အစြမ္း
ဘယ္ေတာ့မွ မကုန္ခမ္းႏိုင္ဘူး
မမွန္းဆႏုိင္တဲ့ ေနရာက
အေတြး အဆေတြ လာတယ္။
ေလထဲမွာ ေ၀ွ႔ယမ္းေနတာက
ေအာင္ပန္းေတြ မဟုတ္လား။
ဘ၀ရဲ႕ ေတာင္တန္းအထြတ္မွာ
ေအာင္ပန္းဆြတ္ဖို႔ ငါတက္ခဲ့တယ္။
အရွံဳးေပးတတ္တဲ့ စိတ္ည့ံ
ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးတတ္တဲ့စိတ္ေပ်ာ့
ေပါ့ေပါ့ေတြးတတ္တဲ့ စိတ္ေလေပြ
အေျခမဲ့ အေနမဲ့ အေျဖမဲ့ ပုစၧာ
ငါ့အဘိဓာန္မွာ ဘယ္အခါမွ မရွိ။
(သမီးေလး "ခ်ိဳ" သို႔)
ေအာင္ပန္းဆြတ္ဖို႔ ငါလာတယ္
ေတာင္တလံုးၿပီး တလံုး
အေမွာင္ ဖံုးၿပီး ရင္း ဖံုး
အၿပံဳးမပ်က္ ေက်ာ္လို႔တက္
မနက္လင္းရင္ စခန္းေရာက္မွ ေသခ်ာတယ္။
လူသားရဲ႕ အစြမ္း
ဘယ္ေတာ့မွ မကုန္ခမ္းႏိုင္ဘူး
မမွန္းဆႏုိင္တဲ့ ေနရာက
အေတြး အဆေတြ လာတယ္။
ေလထဲမွာ ေ၀ွ႔ယမ္းေနတာက
ေအာင္ပန္းေတြ မဟုတ္လား။
ဘ၀ရဲ႕ ေတာင္တန္းအထြတ္မွာ
ေအာင္ပန္းဆြတ္ဖို႔ ငါတက္ခဲ့တယ္။
အရွံဳးေပးတတ္တဲ့ စိတ္ည့ံ
ေၾကာက္လန္႔ၿပီး ထြက္ေျပးတတ္တဲ့စိတ္ေပ်ာ့
ေပါ့ေပါ့ေတြးတတ္တဲ့ စိတ္ေလေပြ
အေျခမဲ့ အေနမဲ့ အေျဖမဲ့ ပုစၧာ
ငါ့အဘိဓာန္မွာ ဘယ္အခါမွ မရွိ။
(သမီးေလး "ခ်ိဳ" သို႔)
Comments
Post a Comment
Thanks for your comment.