တုိ႔ရဲ႕မန္းေျမမွာ

ေရႊမန္းေျမ
သာေပရဲ႕လား။
တို႔ဌာေန က်ံဳးေရ အလွနဲ႔
သာေပစြ တကား။

ေရႊမန္းေျမ
စည္ေပရဲ႕လား။
တို႔ရဲ႕ေျမ ၀ါေရႊ အလွနဲ႔
စည္ေပစြ တကား။

ေရႊမန္းေျမ
ၿဖိဳးေ၀ရဲ႕လား။
တို႔မန္းေျမ အိမ္ေျခ အလွနဲ႔
ၿဖိဳးေ၀စြ တကား။

ေရႊမန္းေျမ ခါတစ္ေခါက္
လာေရာက္လို႔ လည္လွည့္ပါ။
ဘ၀င္မွာ ၾကည္ရႊင္လန္းလို႔
ျမင္ဆန္းေစမွာ။

တို႔ရဲ႕ မန္းေျမမွာ
သာသနာ ကြန္႔ျမဴး။
တို႔ရဲ႕ ဌာေနမွာ
ျမင္ျမင္တကာ ၾကည္ႏူး။
ေရွးအေမြ နန္းျပသာဒ္တို႔
သပ္ရပ္ တင့္ထူး။ ။


သိပၸံ စိုးျမင့္ႏုိင္
အတြဲ ၄၁၊ အမွတ္ (၁)၊ ျမ၀တီ မဂၢဇင္း ၁၉၉၂ ႏုိ၀င္ဘာလ

ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ၿပီး မႏၲေလးက်ံဳးႀကီးအေၾကာင္း၊ အိမ္ၿခံေျမေတြအေၾကာင္း ႏွင့္ သာသနာအေၾကာင္း နည္းနည္းေရးခ်င္လာတယ္။ အုတ္ေတြမခင္းမွီ အရင္ က်ံဳးႀကီးကေတာ့ မ်က္စိထဲမွာ ပိုၿပီး ၾကည့္လို႔ေကာင္းသလိုပဲ။ အုတ္ေတြခင္းလိုက္တာ မ်က္စိထဲမွာ ၾကည့္ရတာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ က်ံဳးႀကီးနဲ႔ မႏၲေလးေတာင္ႀကီးကို (၂၆ဘီလမ္း ေဒါင့္ကေန) တြဲဖက္ၿပီး ျမင္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက စိတ္ၾကည္ႏူးသြားတာ အမွန္ပဲ။ အုတ္ခင္းတယ္ဆိုတာ ေခတ္မီေပမဲ့ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္ေတြကိုေတာ့
အုတ္ေတြနဲ႔အစားထိုး ျပဳျပင္လုိက္တာဟာ လံုး၀ မွားတယ္လို႔ ထင္တယ္။ ဥပမာ ... ဦးပိန္တံတားကို အုတ္တုိင္ေတြနဲ႔ အစားထိုးျခင္း ႏွင့္ အတုမရွိေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ေရွးေဟာင္းလက္ရာအတုိင္း ထိန္းသိမ္းမထားဘဲ အသစ္ေဆာက္လုပ္တာမ်ိဳး။ ကၽြန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းဆိုတာဟာ အသစ္ျပဳျပင္တာထက္ အေဟာင္းကိုပဲ မပ်က္စီး မယိုယြင္းရေအာင္ ထိန္းသိမ္းထားႏုိင္မွ ပိုၿပီး တန္ဖိုးရွိမယ္။

"တို႔မန္းေျမ အိမ္ေျခအလွနဲ႔ ၿဖိဳးေ၀စြတကား" တဲ့ ... မွန္ပါသည္ မႏၲေလးတစ္ၿမိဳ႕လံုးနီးပါးမွာ ကြပ္လပ္မက်န္ တုိက္ေတြ ေဆာက္လုပ္ေနတာ ေတြ႔ျမင္ေနရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာ တစ္ခုကေတာ့ ျမန္မာေတြ မဟုတ္ဘဲ တရုတ္အိမ္ေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု တိုးလာတာပါပဲ။ အခုဆိုရင္ Shopping Mall ႀကီးမ်ားႏွင့္ Plaza ေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တိုးလာတာေတြ႔ရပါတယ္။ ရက္ကြက္ေစ်းေတြထဲမွာ ေစ်း၀ယ္တဲ့ စနစ္မွသည္ ေစ်းတြန္းလွည္းေလးေတြနဲ႔ Supermarket ေတြမွာ ေစ်း၀ယ္တဲ့ ၿမိဳ႕ျပေစ်း၀ယ္မွဳ စနစ္သစ္ဆီသို႔ စတင္ၿပီး ကူးေျပာင္းေနပါၿပီ။ သို႔ေပမယ့္လည္း ေအာက္ေျခလူတန္းစားေတြ အဖို႔မွာေတာ့ ရပ္ကြက္ေစ်းေတြ၊ အခြန္လြတ္ေစ်းေတြကို အားကိုေနရတုန္းပါပဲ။ အိမ္ေျခမ်ား တိုးတက္လာျခင္းႏွင့္ၿပိဳင္တူ မႏၲေလးမွာ အထူးသတိထားစရာ တစ္ခုကေတာ့ "မီး" အႏၲရာယ္ပါပဲ။ ရတနာပံုေစ်းႀကီး မီးေလာင္တုန္းကလို ႀကီးမားတဲ့ ဆံုးရွံုးမွဳမ်ိဳး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ၿပီးမျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔လည္း ဆုေတာင္းမိတယ္။

တို႔ရဲ႕ မန္းေျမမွာ သာသနာကြန္႔ျမဴး ... ဟုတ္ပါသည္။ မႏၲေလးသည္ သာသနာႏွင့္ ပက္သက္လာလွ်င္ အဓိကၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕ (သုိ႔) "သာသနာ့ဘဏ္တိုက္တစ္ခု"လုိ႔ေတာင္ ေျပာႏုိင္ပါသည္။ မစိုးရိမ္ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးဆိုလွ်င္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက ယခုထိတုိင္ေအာင္ ထင္ရွားေက်ာ္ေဇာၿပီး သာသနအာဇာနည္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးေနတဲ့ ျမန္မာသာမက ကမၻာထိပါ ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ထိုနည္းတူ မဟာဂႏၶာရံုေက်ာင္းတုိက္၊ ေရႊက်င္တုိက္၊ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးသင္တန္းေက်ာင္း၊ သာသနာ့တကၠသိုလ္ စတဲ့ သာသနာ့အာဇာနည္ေက်ာ္မ်ားကို ေမြးထုတ္ေပးရာ ေက်ာင္းတိုက္၊ သင္တန္းေက်ာင္းေတြဟာလည္း ထင္ရွားလွပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြအတြက္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာျမတ္သံုးပါးဟာ ေမြးကတည္းက ေသတဲ့အထိတုိင္ေအာင္ ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္သြားရမွာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေဒသနာ၊ အဆံုးအမေတြေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ ယဥ္ေက်းတဲ့၊ ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးအျဖစ္ ျဖစ္တည္ႏုိင္ခဲ့ရတာပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားေဒသနာေတြကို ပုထုဇဥ္ျဖစ္တဲ့ လူေတြနားလည္ေဆာင္ ေပါင္းကူးအျဖစ္ လမ္းညႊန္သင္ျပေပးႏုိင္တဲ့ ဘုရားသားေတာ္ (သံဃာေတာ္)ေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အၿမဲတမ္း ေအာက္ေမ့ၿပီး ဆည္းကပ္ေနဖို႔လိုပါတယ္။ ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႔ေဘာင္ ဆိုသည့္အတိုင္း ေဆာင္ရြက္စရာကိစၥေတြ မ်ားျပားလွတဲ့ လူေတြအဖို႔ တရားေတြ ေန႔တုိင္း မနာႏုိင္ရင္ေတာင္မွ အိပ္ယာ၀င္ခါနီးပဲျဖစ္ျဖစ္၊ တစ္ရက္ကို နာရီ၀က္ (သို႔) တစ္နာရီေလာက္ အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ျဖစ္ေစ ဘုရား၊ တရား အလုပ္ကို လုပ္ၾကဖို႔ ေလးစားစြာျဖင့္ တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ "တတိယအရြယ္မွာ တရားရွာ" တဲ့ ... အတိုင္းအတာတစ္ခုထိ လက္ခံပါသည္။ သို႔ေပမယ့္ ထို တတိယအရြယ္မေရာက္ခင္ ဘ၀ကူးသြားခဲ့သည္ရွိေသာ္ မိမိရွာထားတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြဟာ ပါသြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ မိမိရွာေဖြထားတဲ့ တရားကုသိုလ္ေတြသာ ေနာင္ဘ၀အထိ ပါသြားမွာ ဧကန္မလြဲ မဟုတ္ပါတကား။

ဒီပို႔စ္ေလးေရးၿပီး စာဖတ္သူအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ရင္ထဲမွာ ျဖစ္ေနတာေတြကို ေပးလိုက္ရလို႔ ၀မ္းသာပီတိျဖစ္မိသလို၊ သာသနာ ႏွင့္ ယဥ္ေက်းမွဳ ထြန္းကားၿပီး ေနခ်င္စဖြယ္ အညာၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ေမြးဖြားရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတာကိုလည္း ၀မ္းသာဂုဏ္ယူလို႔မဆံုး ျဖစ္မိပါေတာ့တယ္ ခင္ဗ်ာ :)