Skip to main content

7 July မေမ့ႏုိင္

ယေန႔သည္ (၇) ဇူလိုင္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုႀကီးသည္ ၄၇ ႏွစ္ေျမာက္ေသာေန႔ျဖစ္ၿပီး ၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ အာဏာသိမ္းခဲ့ေသာ ဗိုလ္ေန၀င္း စစ္အုပ္စု၏ စစ္အာဏာရွင္စနစ္အား ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားအေရးအေတာ္ပံုႀကီးျဖစ္သည္။ စစ္အုပ္စုမွ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမၼဂ အေဆာက္အဦးအား ရက္ရက္စက္စက္ မိုင္းခြဲဖ်က္ဆီးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသား ရာႏွင့္ခ်ီကာ သတ္ျဖစ္ခဲ့သည္ အေရးအခင္းႀကီးလည္းျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ယခုလို သမုိင္း၀င္ေန႔မ်ိဳးကို ယေန႔လူငယ္ေတြေရာ၊ အနာဂါတ္လူငယ္မ်ားပါ သိရွိထားသင့္တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ၇ ဇူလိုင္ ေက်ာင္းသားအေရးေတာ္ပံုအေၾကာင္း ေရးသားထားေသာ ပို႔စ္တစ္ခုကို မွ်ေ၀လိုက္ရပါတယ္။
.......................
...................................
..........................................

အဲဒီေန႔ ည (၇) နာရီ အခ်ိန္ ျမန္မာ ေရဒီယုိ ကေန အသံလႊင္တဲ့ အခါ အာဏာ႐ူး ေနဝင္းဟာ

“က်ေနာ္ တိုင္းျပည္ တာဝန္ ယူသည့္ အခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား မ်ားရဲ႕ စည္းမဲ့ ကမ္းမဲ့ ဘဝကို ျပင္ရမဲ့ တာဝန္ပါ က်ေရာက္ ေနလို႕ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အင္အား တစိတ္ တေဒသကို သံုး၍ ေျဖရွင္း လိုက္ပါသည္” တဲ့ …

“အခု ျဖစ္တဲ့ ကိစၥဟာ ေက်ာင္းသား ကိစၥ တခုတည္း မဟုတ္ဘဲ ႏိုင္ငံေရး အေမွာင့္ ပေရာဂမ်ား ဖမ္းစားတယ္ ဆုိတာ ရိပ္စား မိပါတယ္။ က်ေနာ္ တို႕ကို အလုပ္ ပ်က္ကြက္ေအာင္ ရည္စူးၿပီး တမင္ လုပ္ လုပ္ေန ၾကတယ္ ဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ ဘာမွ် မေျပာ လိုပါဘူး။ ဓါးကို ဓါးခ်င္း လွံကို လွံခ်င္း ဆုိင္ဖုိ႕သာ ရွိပါတယ္” လို႕ ေက်ာင္းသားနဲ႕ ျပည္သူ တရပ္လံုးကုိ မိုက္မိုက္ ႐ိုင္း႐ိုင္း ‘ဒါး ဒါးခ်င္း လွံ လွံခ်င္း’ ဆိုၿပီး ထပ္မံ စိန္ေခၚ ေစာ္ကားခဲ့ ျပန္ေတာ့တယ္။

ေနာက္ၿပီး စစ္အစုိးရက ဒီ အျဖစ္အပ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သတင္း ထုတ္ျပန္ ရာမွာလည္း ေက်ာင္းသား (၁၇) ဦးသာ ေသဆုံးေၾကာင္း ေၾကညာ ခဲ့တယ္။ အမွန္မေတာ့ မႏၱေလးေဆာင္ တခုထဲတင္ စာရင္း အရ (၁၇) ဦး ေသဆုံး ခဲ့တယ္။ ေျမာင္းျမက ေက်ာင္းသား ကုိေက်ာ္ဝင္းဟာ သူရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ေသြးနဲ႔ မႏၱေလးေဆာင္ နံရံမွာ “၇ – ၇ – ၆၂ မေမ့ၾကနဲ႔” လို႔ ေရးသြား ခဲ့တယ္။

...................................
...............................................
..................................................................

Comments

Popular posts from this blog

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္

၀ါလကင္းလြတ္ သီတင္ကၽြတ္ ဆိုသည္ႏွင့္အညီ ရဟန္းေတာ္မ်ား ၀ါဆိုသည့္ ၀ါတြင္းသံုးလ ဟူေသာကာလသည္ သီတင္းကၽြတ္ လျပည့္ေန႔ေက်ာ္သည္ႏွင့္ ကုန္ဆံုးေပေတာ့သည္။ "၀ါဆို"ႏွင့္ အဖြင့္အပိတ္ညီစြာ "၀ါကၽြတ္" ဟု ရည္ညႊန္းေလ့ ရွိပါသည္။ "သီတင္းကၽြတ္" ဟူေသာ အသံုးအႏွဳန္းကို 'လ'အမည္အၿဖစ္ အင္း၀ေခတ္မွ စတင္အသံုးျပၿပီး "သတင္း" ဟု ေရးေလ့ရွိေႀကာင္းလည္း မွတ္သားရပါတယ္။ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ား သီတင္းသီလ ေဆာက္တည္က်င့္သံုးသည့္ကာလ ကၽြတ္လြတ္ၿပီးေျမာက္သည့္လျဖစ္၍ သီတင္းကၽြတ္လ ဟုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ ေအာင္ျမင္ခ်မ္းသာ ျမတ္စြာဘုရားႀကီး ဒီႏွစ္သတင္းကၽြတ္လျပည့္ကေတာ့ ေထြေထြထူးထူး ဘာမွမလုပ္ျဖစ္ဘူး။ လျပည့္ေန႔မတုိင္ခင္တစ္ရက္ကေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတြနဲ႔ ဘုရားကို ေရသပၸာယ္ၾကတယ္။ သန္႔ရွင္းေရး ကုသိုလ္ေပါ့။ သန္႔ရွင္းေရးဆိုလို႔ ... ဘုန္းဘုန္းဦးဥတၱရ ေျပာျပဆံုးမတဲ့ စကားေလးတစ္ခုကို မွ်ေ၀လိုက္ခ်င္ပါတယ္။ 'မိမိရဲ႕ အိမ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာင္းမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မသန္႔ရွင္း မသပ္ရပ္ေနတာေတြ ေတြ႔ေနခဲ့ရင္ ကိုယ္နဲ႔မဆုိင္သလို သေဘာမထားဘဲ "ယူတတ္ရင္ ျမတ္တယ္" ဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးပါ။ အိမ္သာသန္႔ရွင္းေရး အဆံုးေပါ့။ သန္႔ရ...

ခ်စ္ျခင္းရင္ခုန္ ယံုၾကည္စြာျဖင့္

မႏၲေလးမွာ ႐ိုက္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလး၊ အရမ္းႀကိဳက္တယ္။ ရန္ကင္ေတာင္နားက နည္းပညာတကၠသိုလ္ထဲမွာ ေနာက္ခံထားၿပီး႐ိုက္ထားတယ္။ ေနာက္ခံသီခ်င္းေလးလည္း အရမ္းမုိက္တယ္။ ေဒြး ဆုိထားတာ။ ဒီဇာတ္ကားေလးၾကည့္ၿပီး နည္းပညာတကၠသုိလ္မွာ Evening Class တက္တုန္းက သြားခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို သတိရမိတယ္။ တကယ္ေတာ့နည္းပညာတကၠသိုလ္ဟာ ကၽြန္ေတာ္အရင္တုန္းက ေနခဲ့တဲ့အိမ္နဲ႔ နီးနီးေလး။ အရင္တုန္းက ရန္ကင္းေတာင္ေျခက မႏၲေလး သမ၀ါယမေကာလိပ္မွာ ေနခ့ဲတယ္။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းကေပါ့။ ရန္ကင္းေတာင္တ၀ုိက္ဟာ အရမ္းသာယာတဲ့ေနရာေလးပါပဲ။ ေရတံခြန္ေတာင္နဲ႔လည္း နီးနီးေလး။ ေမၿမိဳ႕ကိုလည္း ဆက္သြားလုိ႔ရေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရန္ကင္းေတာင္ေျခနားေလးမွာ ျမေက်ာက္ေစတီဆုိတာရွိတယ္။ အဲဒီမွာ သဘာ၀အတုိင္း ေရသန္႔ေတြထြက္ေနတယ္။ ျမေက်ာက္ဆရာေတာ္ ဆုိတာလည္းရွိတယ္။ နာမည္ႀကီးေပါ့။ လူႀကီးပိုင္းေတြ ေတာ္ေတာ္ကိုးကြယ္ၾကတယ္။ အထူးသျဖင့္ နန္းတြင္းထဲက လုလင္ေတြေပါ့။ ဒီဇာတ္ကားေလးတင္ေပးတဲ့ ခရမ္းျပာအိမ္မက္ မွ ကိုကို မမ မ်ားကုိ ေက်းဇူးတင္ပါ၏။ [ အပိုင္း ၁ ] [ အပုိင္း ၂ ]

၁၀ တန္းေအာင္စာရင္းမ်ား ထြက္

မေန႔က ၁၀ တန္း ေအာင္စာရင္းမ်ား ထြက္တယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ ေအာင္ခ်က္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းၿပီး ဂုဏ္ထူးထြက္သူေတြလည္း မ်ားတယ္လုိ႔သိရပါတယ္။ အဲဒီလုိ ေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔ဆုိရင္ မႏၲေလးကို သတိရမိတယ္၊ ၿပီးေတာ့ (၁၆) အ.ထ.က။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၁၀ တန္းေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ႏွစ္ (၂၀၀၀)တုန္းက ဆုိရင္ မိုးေတြ႐ြာလုိက္တာ အမုန္းပဲ။ မိုး႐ြာထဲမွာေပါ့ ေပ်ာ္တဲ့သူကေပ်ာ္၊ ၀မ္းနည္းသူက ၀မ္းနည္း။ ဂုဏ္ထူးမပါလုိ႔ စိတ္ညစ္တဲ့သူက ညစ္နဲ႔၊ စံုေနတာပဲ။ ေအာင္စာရင္းၾကည့္ၾကည့္ ၿပီးခ်င္း အေဖနဲ႔ အေမကို သြားေျပာတယ္။ တစ္မိသားစုလံုးေပ်ာ္လုိ႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ ၁၆ ေက်ာင္းက ဆရာမေတြဆီကိုသြားတယ္။ ေက်ာင္းကိုေရာက္ေတာ့လည္း ေပ်ာ္စရာႀကီး၊ ဆရာ/ဆရာမေတြက သူတုိ႔တပည့္ေတြအတြက္ အရမ္းကို ေပ်ာ္ ေနၾကတယ္ေလ။ အဲဒီလုိေန႔မ်ိဳးကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္၊ ဘယ္ေနရာကုိေရာက္ေရာက္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့လုိ႔ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Online မွာမိတ္ေဆြျဖစ္ေနသူ တစ္ေယာက္ဟာ ၁၆ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသူေဟာင္း ဆုိတာဒီေန႔သိလုိက္ရတယ္။ သူကကၽြန္ေတာ့္ကို စိတ္အဟာရေဆးေတြလည္းတိုက္သြားေသးတယ္။ အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်ာ။